- nəmgin
- f. bax: nəmnak
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti. 2009.
qəmgin — sif. <ər. qəm və fars. . . . gin> 1. Qəmli, kədərli, tutqun, məyus, pərişan. Mən ömrümdə heç bir kəsə qəmgin və kədərli xəbərlər vermək istəmirəm. M. S. O.. Əmrah birdən duruxdu, qəmgin gözlərini evinə tərəf zillədi. M. Hüs.. Yoxsa hüzn… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmgin — ə. və f. bax: qəmnak … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
məlul — sif. və zərf <ər.> Məlallı, qəmgin, məyus, məhzun; bezgin, usanmış. Məlul görkəm. – Bülbül, neçin, xəzani sitəmindən məlulsən? Gəl baxgilən, bənim gözüm ilə baharı gör. Qövsi. <Yaşlı kişi> hər zaman məlul və qəmgin gəzib təkbaşına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmli — sif. bax qəmgin. Qəmli adam. Qəmli baxışlar. Qəmli nəğmə. – Çoxçoxdandır qəmli könlüm şad olmaz; Məgər əsməz dost kuyində yellər heç. M. V. V.. Birdən birə göründü gözə bir xərabəzar; Görsən nə qəmli mənzərələr aşkar idi. M. H.. Hüseyn günəşə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərdli — sif. 1. Dərdi, kədəri olan. Mehriban dərdli başını məzlumanə bir tərzdə qaldırıb yaşı yanaqlarına doğru axan gözləri ilə baxdıqda Səlimi gördü. S. H.. Bizim dərdli Rəna, bir də ki Əsmət; Gəldi aparmağa nakam Güləri. M. R.. // Hüzn gətirən; həzin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
könül — is. şair. 1. Qəlb, ürək (mənəvi mənada). Könlümün sevgili məhbubu mənim; Vətənimdir, vətənimdir, vətənim. A. S.. <Ağarəsul> . . işi yubatmayıb həmin saat könlündəki məhəbbəti qıza söylədi. . . E. Sultanov. // məc. Obrazlı təşbehlərdə,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kədərli — sif. Qəmgin, dərdli, mükəddər, hüznlü. Kədərli ana. – Kədərli bir qəlbin yanıq fəğanı; Yandırır ürəyi daşdan olanı. Ə. C.. Doğrudan da qız çox düşkün və kədərli idi. M. İ.. // Kədər ifadə edən. Kədərli gözlər. Kədərli səs. Kədərli sifət. // Kədər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məkan — is. <ər.> 1. Bir adamın, şeyin sakin olduğu yer, oturulan yer; yurd. <Ağa Salman:> O sərbazların adı və məkanı sizə məlumdurmu? M. F. A.. Görürəm mən yuxuda hər axşam; O mübarək məkanı çox sevirəm. A. S.. // Ümumiyyətlə, yer. Qərib… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəm — is. <ər.> Kədər, dərd, qüssə, könül tutqunluğu. İnsanın təbiətində iki ümdə xasiyyət qoyulubdur: biri qəm, biri fərəh; ağlamaq əlaməti qəmdir, gülmək əlaməti fərəhdir. M. F. A.. Eşqin yolunda qəm verə üz, aşiq inciməz. S. Ə. Ş.. Cahanda… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qəmginləşdirmək — f. Qəmgin etmək, qəmgin göstərmək; kədərli etmək, kədərli göstərmək. Bu işıq uşaqların solğun üzünü daha da qəmginləşdirirdi. C. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti